Verpleeghuis

Een verpleeghuis is een instelling waar mensen met gezondheidsproblemen kunnen verblijven die (meer) zorg en medische begeleiding nodig hebben die ze thuis of in het verzorgingshuis niet (voldoende) kunnen krijgen. Er zijn drie soorten verpleeghuizen: somatische, psychogeriatrisch en gecombineerde verpleeghuizen.

Voor wie?

Deze woon- en zorgvoorziening is bedoeld voor mensen die verzorging, verpleging of revalidatie nodig hebben die zij thuis of in het verzorgingshuis niet (voldoende) kunnen krijgen. Algemeen gezegd is het voor drie groepen mensen:

Mensen die uit het ziekenhuis zijn ontslagen, maar nog wel veel verpleging of verzorging nodig hebben. Deze mensen wonen meestal tijdelijk in een verpleeghuis.>
Mensen die komen revalideren na een ongeluk, of na een operatie. Zij komen alleen overdag in een verpleeghuis. Ze leren daar hoe ze met hun beperking om moeten gaan.
(Jonge) mensen die door een ziekte veel zorg nodig hebben, bijvoorbeeld mensen met multiple sclerose (MS) of hersenletsel.

Zorg

Er zijn onder andere artsen, verpleegkundigen, ziekenverzorgenden, logopedisten, ergotherapeuten en fysiotherapeuten werkzaam. Ook kunnen er gespecialiseerde maatschappelijk werkers en psychiaters beschikbaar zijn. De behandeling is erop gericht mensen weer zoveel mogelijk zelfstandig te laten functioneren, eventueel met behulp van een hulpmiddel. Dit kan via dagbehandeling, tijdelijke of permanente opname.

Permanent verblijf/opname

Wanneer revalidatie niet mogelijk is en iemand blijvend verpleegd moet worden, kan een definitieve opname noodzakelijk zijn. Er worden ook mensen opgenomen die heel ernstig ziek zijn en in de laatste fase van hun leven verkeren. Zij hebben intensieve verzorging nodig die thuis niet (meer) gegeven kan worden. Dit wordt ook palliatieve zorg genoemd. In een verpleeghuis hebben deze mensen meer rust en krijgen zij meer aandacht dan in een ziekenhuis.

Tijdelijke opname

U kunt tijdelijk opgenomen worden, bijvoorbeeld om te herstellen van een operatie. Men noemt dit kortdurend eerstelijns verblijf. De huisarts bepaalt of kortdurend eerstelijns verblijf nodig is. In 2015 valt kortdurend eerstelijns verblijf onder een subsidieregeling van de Wet langdurige zorg (Wlz).

Indicatie

Er zijn reguliere verpleeghuizen en particuliere verpleeghuizen. Verblijf in een regulier verpleeghuis betaalt de overheid grotendeels. Verblijf in een particulier verpleeghuis betaalt u grotendeels zelf.

Regulier verpleeghuis

Om in een regulier verpleeghuis te wonen heb je een Wlz-indicatie nodig van het Centrum indicatiestelling zorg (CIZ). Je kunt deze indicatie via het CIZ aanvragen.

Voor verblijf betaalt u een eigen bijdrage. De eerste 6 maanden betaalt u meestal de lage eigen bijdrage. Daarna hangt het van uw persoonlijke omstandigheden af of u een lage of hoge bijdrage gaat betalen. Dit is onder andere afhankelijk van uw inkomen, vermogen, leeftijd en gezinssamenstelling. Het CAK berekent uw eigen bijdrage. U kunt ook zelf berekenen hoe hoog uw eigen bijdrage ongeveer is op de website van het CAK.

Particulier verpleeghuis

Voor verblijf in een particulier verpleeghuis is geen indicatie nodig; u betaalt de kosten zelf. Met een AWBZ-indicatie voor verblijf kunt u wel een Persoonsgebonden Budget (pgb) aanvragen en hiermee mogelijk (een gedeelte van) de zorg in het verpleeghuis betalen.

Vind een particulier verpleeghuis in de buurt